Święto Niepodległości
11 Listopada obchodziliśmy rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości. Po 123 latach zaborów Polska wróciła na mapę Europy. Święto zostało powołane na dwa lata przed wybuchem II wojny światowej, a po wojnie ponownie jest obchodzone od 1989 roku.
W 1795 roku z map Europy i Świata wymazano samodzielne państwo polskie, a jego obszary weszły w skład trzech krajów: Rosji, Prus i Austrii. Polacy kilkakrotnie bezskutecznie próbowali walczyć o niepodległość, jednak państwa zaborcze brutalnie tłumiły kolejne powstania.
Dopiero na początku XX wieku sytuacja się zmieniła bo dotychczasowi sojusznicy i ciemiężyciele Polski wystąpili przeciwko sobie. Powstało Trójprzymierze Niemiec, Austro-Węgier i Włoch oraz Trójporozumienie Francji, Anglii i Rosji. Konflikt doprowadził do wybuchu I wojny światowej i do klęski trzech krajów zaborczych: Austro-Węgier, Niemiec i Rosji.
Nową sytuację wykorzystało trzech wybitnych Polaków: Józef Piłsudski, Roman Dmowski i Ignacy Paderewski. Józef Piłsudski rozpoczął tworzenie legionów polskich, budowanie Polskiej Organizacji Wojskowej. Roman Dmowski był przywódcą obozu narodowo-demokratycznego i m.in. dzięki niemu od czerwca 1917 r. zaczęto tworzyć armię polską we Francji, a w Paryżu powstał Komitet Narodowy Polski. Ignacy Paderewski skupiał wokół siebie Polonię amerykańską.
Jesienią 1918 r. Niemcy i Austro-Węgry dogorywały militarnie a Rosja rozsypywała się w chaosie rewolucji. W tych okolicznościach w poszczególnych zaborach zawiązywały się niezależne ośrodki polskiej władzy – Polska Komisja Likwidacyjna w Krakowie, Rada Narodowa Księstwa Cieszyńskiego w Cieszynie, Naczelna Rada Ludowa w Poznaniu i Tymczasowy Rząd Ludowy w Lublinie.
11 listopada 1918 r w Warszawie stronnictwa polityczne w Polsce nakazały Radzie Regencyjnej przekazać Józefowi Piłsudskiemu naczelne dowództwo nad wojskiem. Na ulicach polskich miast trwało już rozbrajanie żołnierzy niemieckich i austriackich. Wszędzie gromadziły się tłumy świętujące swą radość i zadowolenie z faktu odzyskania przez Polskę niepodległości po 123 latach niewoli.
Po odzyskaniu niepodległości Wejherowo weszło w granice pastwa polskiego, chociaż Pomorze przejmowano z rąk niemieckich do 1920 roku.
10 lutego 1920 roku na wejherowskim rynku uroczyście witano wojska gen. Józefa Hallera, od koloru niebieskich mundurów nazwane Błękitną Armią. Sam generał dzień później pojawił się w Pucku, gdzie dokonał uroczystych zaślubin Polski z morzem.
Co ciekawe, rynek w Wejherowie już wtedy otrzymał nazwę plac Jakuba Wejhera, która przetrwała do 1939 roku, a nazwa powróciła ponownie w 1990 roku. W Grodzie Wejhera rozpoczęło się tworzenie administracji Państwa Polskiego, szczególnie związanego z gospodarką morską. BaK.