Między mistrzem a uczniem

Zadaniem organizacji cechowej jest wspieranie i integrowanie rzemieślników, ale także opieka nad kandydatami na rzemieślników, czyli  uczniami. W Powiatowym Cechu Rzemiosł, Małych i Średnich Przedsiębiorstw – Związku Pracodawców w Wejherowie pomocą uczniom służy kierownik ds. oświaty Ewa Dyczyńska.  Życzliwa i opiekuńcza, a jednocześnie posiadająca wiedzę i doświadczenie w tej dziedzinie, pani Ewa jest odpowiednią osobą na odpowiednim miejscu. Zresztą, swoją funkcję sprawuje od wielu lat.

– Pracę zawodową rozpoczęłam w Cechu Rzemiosł w Gdyni, jako absolwentka policealego Studium Ekonomicznego w Gdyni-Orłowie ze specjalnością handel zagraniczny – mówi Ewa Dyczyńska. – Już tam poznałam środowisko rzemieślnicze i specyfikę pracy w cechu. Po urodzeniu dzieci miałam przerwę w pracy zawodowej, a po urlopie wychowawczym udało mi się otrzymać etat w wejherowskim Cechu Rzemiosł. Mieszkam w Wejherowie, więc dzięki temu nie musiałam już dojeżdżać do Gdyni.

W Wejherowie od dziecka
Wejherowianka z urodzenia, z kaszubskimi korzeniami, mieszka do dziś w rodzinnym domu z 1936 roku, w którym się wychowywała. Dom w spokojnym zakątku miasta, a do tego ogród to ulubione miejsce. Ewa Dyczyńska nie wyobraża sobie życia gdzie indziej.
– Najbardziej lubię pracę w ogrodzie i wypoczynek wśród zieleni – mówi wejherowianka. – Kocham kwiaty, którymi chętnie się zajmuję. Wymagają wysiłku i troski, ale odwdzięczają się pięknym wyglądem. Praca w ogrodzie przynosi dużo satysfakcji.

Trudne sprawy
Wracając do pracy zawodowej, w wejherowskim Cechu Ewa Dyczyńska pracuje od siedmiu  lat, a w biurze gdyńskiej organizacji zaczynała w 1978 roku.
– Zajmowałam się różnymi sprawami, ale obecnie moją rolą jest kontaktowanie uczniów z pracodawcami, kierowanie młodych ludzi na praktyki zawodowe, przygotowywania umów zatrudniania uczniów, a także pośredniczenie w sprawach spornych – mówi pani kierownik ds. oświaty. – Bywa, że rzemieślnicy mają zastrzeżenia do uczniów, albo uczniowie są niezadowoleni i skarżą się na niewłaściwe traktowanie. Staram się wówczas rozwiązać problem i znaleźć wyjście z trudnej sytuacji. Czasem uczeń przenosi się do innego zakładu.

Satysfakcja z pracy
Zdaniem pani Ewy, ta praca przynosi satysfakcję i zadowolenie, zwłaszcza kiedy młodzi ludzie z sukcesem kończą praktyki zawodowe, zdają egzaminy czeladnicze, osiągając awans zawodowy.
– Lubię swoja pracę, bo lubię młodzież – dodaje E. Dyczyńska. – Cieszę się zawsze, jak mogę porozmawiać, a tym samym doradzić coś młodym ludziom, pomóc im w poszukiwaniu drogi zawodowej i realizacji planów. Osobom, które dopiero wybierają szkolę polecam oczywiście naszą Niepubliczną Szkołę Rzemiosł w Wejherowie. Staram się promować tę placówkę wejherowskiego Cechu, ale zajmuję się uczniami różnych szkół zawodowych

W rzemieślniczym środowisku
Ewa Dyczyńska zajmuje się także przyjmowaniem do cechu nowych rzemieślników, których informuje o prawach i obowiązkach. Mistrzom, którzy zatrudniają młodzież doradza, jak skorzystać z dofinansowania ze strony miasta lub gminy za wyszkolenie uczniów.
Za swoją pracę Ewa Dyczyńska otrzymała Srebrną Odznakę Izby Rzemieślniczej „Rzemiosło – Za Zasługi”. Chociaż sama nie prowadzi zakładu, ale bardzo dobrze zna rzemieślników i środowisko rzemieślnicze, z pewnością do niego należy. Chętnie bierze udział w uroczystościach, pielgrzymkach, wycieczkach i balach rzemieślników. Tym bardziej, że rzemieślnikiem branży budowlanej jest mąż pani Ewy, który obecnie nie prowadzi już działalności gospodarczej.
Pani Ewa jest mężatka od prawie 30 lat (jubileusz za rok) i matką trojga dorosłych dzieci. Starszy syn i córka mają już własne kilkumiesięczne pociechy, więc Ewa Dyczyńska jest podwójną babcią. Z pewnością jest dumna z męża i dzieci, bo rodzinę stawia na pierwszym miejscu w życiu.

AK.

Na praktyki w zakładach rzemieślniczych Powiatowego Cechu w Wejherowie w ciągu roku trafia około 300 uczniów.
W firmach, zrzeszonych w Cechu uczy się jednocześnie około 700 uczniów.