Miejska Spółka ciepłownicza OPEC kończy 60 lat
Lata 60-te, początki
W pierwszych latach powojennych nakłady na ciepłownictwo były znikome, ale intensywny rozwój budownictwa w dynamicznie rozwijającej się Gdyni zmusił miasto do budowy nowych kotłowni. W roku 1961 Prezydium Rady Narodowej w Gdyni powołało Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Cieplnej. Pierwsza siedziba MPGC znajdowała się w kompleksie baraków przy al. Zjednoczenia 17, w samym sercu Gdyni.
W lipcu 1961 roku przedsiębiorstwo rozpoczęło działalność i przejęło do eksploatacji od Miejskiego Zarządu Budynków Mieszkalnych 95 istniejących kotłowni.
W roku 1963 oddano pierwsze ciepło do Śródmieścia Gdyni z EC 2 i tym samym Gdynia jako trzecie miasto w Polsce, po Warszawie i Krakowie, otrzymała ciepło ze skojarzonego źródła.
Od tego momentu nastał nowy etap uciepłownienia miasta, polegający na stopniowej likwidacji lokalnych kotłowni osiedlowych i zamienianiu ich na węzły cieplne.
Od roku 1966 Miejskim Przedsiębiorstwem Gospodarki Cieplnej (powyżej pierwsze logo firmy) kierował inż. Jan Rogiński, urodzony na Syberii, syn budowniczego Kolei Transsyberyjskiej.
Podczas jego czteroletniej kadencji w 1969 roku odebrano najnowocześniejszą w tamtym czasie kotłownię La Monte`a na Witominie (zdjęcie poniżej)
Lata 70-te i 80-te, epoka załatwiania
– Kiedy rozpocząłem pracę w MPGC przedsiębiorstwo miało już 9 lat – wspomina Tomasz Kuplicki, dyrektor MPGC/OPEC w latach 1970-1991 – W tym pierwszym etapie mieliśmy dużo lokalnych kotłowni i ogrzewaliśmy tylko budynki należące do miasta. Zaczęliśmy stopniowo likwidować te uciążliwe kotłownie i wprowadzać system scentralizowany. To były zupełnie inne czasy – trafiali do nas ludzie z nakazu, albo z więzienia, a brak fachowości w obsłudze urządzeń skutkował dużą awaryjnością. O ciepłownikach mówiło się wówczas żartobliwie „zawsze brudny, ale nie zawsze trzeźwy”. Trudno się temu dziwić, gdyż ciepłownictwo polegało na eksploatacji indywidualnych kotłowni węglowo – koksowych i podłączaniu ich do sieci – dodaje Kuplicki
Kolejne lata to sukcesywna budowa nowych sieci i podłączanie kolejnych dzielnic.
Kolejnym ważnym krokiem w historii przedsiębiorstwa stało się w 1974 r. przekształcenie MPGC w OPEC, czyli Okręgowe Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej.
Zbiegło się to także z budową nowej siedziby w Gdyni Grabówku (zdjęcie poniżej).
W latach 1974 i 1975 w zasobach spółki znalazły się Ciepłownia Nanice w Wejherowie i Ciepłownia Brodwino w Sopocie.
Przedsiębiorstwo wyszło poza granice Gdyni, osiągając stopniowo największy zasięg terytorialny (Gdynia, powiat lęborski, pucki, wejherowski, Kartuzy, Kościerzyna, Sopot).
Przedsiębiorstwo wyszło poza granice Gdyni, osiągając stopniowo największy zasięg terytorialny (Gdynia, powiat lęborski, pucki, wejherowski, Kartuzy, Kościerzyna, Sopot)
Niewątpliwie wyzwaniem dla OPEC była Zima stulecia na przełomie 1978/79 roku
W latach 80-tych firma realizowała koncepcję rozwoju scentralizowanego systemu zaopatrzenia w ciepło i włączyła do miejskiej sieci ciepłowniczej Rumię Janowo.
Była to również dekada. wynalazczości, patentów, współzawodnictwa, konkursów ogólnopolskich i nagród ministra gospodarki.
Lata 90-te, nowoczesność w polskim ciepłownictwie
– Technika stanowiła podwaliny systemu, który później rozwijałem i wprowadzałem na wzór rozwiązań europejskich – mówi Aleksander Wellenger, Prezes OPEC w latach 1991-2012. – Czasy się zmieniały, konieczna stała się redukcja etatów – z 1600 do 500 – i zwiększenie wydajności pracy. Dzięki kontaktom w instytucjach europejskich i światowych, mogliśmy pozyskiwać fundusze na modernizację techniczną. Wielomilionowy kredyt z Banku Światowego i EkoFunduszu dały nam duży impuls do rozwoju w zakresie postępu technicznego i logistycznego. Nasi pracownicy masowo wyjeżdżali do krajów europejskich, głównie do Danii, gdzie uczyli się nowych rozwiązań technologicznych, języka i organizacji pracy.
W 1992 Bank Światowy przyznał OPEC 25 mln USD kredytu na modernizację sieci, dzięki czemu stworzony został nowoczesny system ciepłowniczy.
W latach 1993-1997 przedsiębiorstwo organizowało Międzynarodowe seminaria „Nowoczesność w Polskim Ciepłownictwie.
W 1993 – OPEC został aktywnym członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Producentów i Dystrybutorów Ciepła „UNICHAL” w Zurichu.
W roku 1998 prezes URE udzielił firmie koncesji na prowadzenie działalności w zakresie wytwarzania, przesyłania i dystrybucji ciepła oraz obrotu ciepłem.
W 1999 nastąpiło zakończenie misji Banku Światowego, a Sopot po modernizacjach OPEC odzyskał statut kurortu.
Dzięki środkom w 1999 z EkoFunduszu nastąpiła „Modernizacja systemu ciepłowniczego w Wejherowie za ponad 9 mln zł.
XXI wiek, rozwój i wyzwania przyszłości
W roku 2004 firmie przyznano Certyfikat ISO
Kierunek rozwoju firmy kontynuuje od 2012 r. następca p. Wellengera – p. Janusz Różalski. Od czasu zarządzania firmą z intensywnie pozyskuje fundusze zewnętrzne na rozbudowę i modernizację systemu ciepłowniczego.
W roku 2013 został zrealizowany niezwykle ważny dla mieszkańców Wejherowa projekt, dotyczący budowy kogeneracji.
Kolejny istotny projekt zrealizowany w latach 2012-2015 to „Termomodernizacja sieci ciepłowniczej na terenie miast Gdynia i Rumia”, obejmujący modernizację sieci kanałowych i napowietrznych o łącznej długości ponad 30 km.
Obecnie przedsiębiorstwo realizuje kolejne 8 projektów dofinansowanych przez Unię Europejską:
– Spółka nieustannie inwestuje w rozwiązania poprawiające niezawodność pracy sieci – mówi Janusz Różalski Prezes OPEC i dodaje: – Pozyskane środki przeznaczamy na modernizację i rozbudowę sieci, a w szczególności na inwestycje związane z przyłączeniem nowych odbiorców oraz zwiększenie niezawodności i redukcję strat ciepła w sieci.
